2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1898
Okunma

Evimi kurmuşum bir fay hattına
Ezel ki hiçbirşey gelmez aklına.
Uzağa atarsın, düşer yakına...
Ummadığım anda geldi zelzele.
Bizi kurban almış cahiliz diye.
Azrail , yuvamı böldü ikiye!
Sokaktayız şimdi, anam ağlıyor,
Kardeşim ağlıyor, bacım ağlıyor,
Oğlumu kaybettim, içim yanıyor...
O küçücük beden enkaz altında.
Dediler enkazı aşamayacak.
Anladım ki oğlum yaşamayacak...
Nerde sıcak yuvam, nerde ocağım!
Gitti yumurcağım, bomboş kucağım!
Biçare kalmışız, ne yapacağım...
Uyansın insanlık çok geç olmadan!
Analar babalar ağlamasınlar.
Onlar da karalar bağlamasınlar...
Yitik Peri
5.0
100% (3)