Sana gül demişim
Yağmuruma yakışan gül.
Güzümün tek solmayanı
Omzuma yüklenen
En ağır nasip,
Seni ezik yanımın
En yenilmezi bilip,
Feri sönen kaderime
Güneş saymışım

Sana gül demişim
Düğümlediğin hasretinin
Her ilmeğine
Gözlerini işlemişim,
Bir de kimsesizliğimi senden sonra
Miladım olan ellerine
Issızlığımı yazmışım.
Rehin tutuğun saatleri ver de
Bak dolacak miadım.

Sana gül demişim
Kirli iklimlerimde açan
En masumum.
Avuçlarına ürkek kuşları
Kondurmuşum.
Hissedesin diye beni,
En deli kaygılarımı
Yanımda taşımışım
Gör, yanılmamışım
Her memleket türküsünü
Sana yazmışım.

Sana gül demişim
Kıraç baharlarıma
Sel tufanı olan bakışını
İçime gizlemişim.
Her ağıtta adını dillendirip
İkindisindeyken ömrün
Tan vakti diye
Resmini çizmişim.
Mültecin olmuşum ya çoktan
Sınırlarda ölüme dost olsam ne yazar.
Her göç yolunda
Kalbini izlemişim.