Neye sahibim ki her şey emanet

Bir nefeslik ara,an benim değil.

Akıl dedikleri gerçeğe kement

Damarımda gezen kan benim değil..



İnsandır elbette Zerdüşt,Şamanı

Furkanla ölçerim yahşi,yamanı

Allah Kardeş kılmış ehli imanı

Kardeşe duyulan kin benim değil..



Habeşli Bilal’le Selman Farisi

Ap ayrı ırklardan kardeş serisi

Ebu Lehep denen kafir irisi

Akrabadır diyen zan benim değil..



Benim düşmanımdır mazlumu ezen

Yanlışa he demez vahşeti sezen

Ruhunu azl etmiş kadavra gezen

Kabuk benim değil Gön benim değil



Beşeri kaplara yüreğim sığmaz

Mihnetin yüküne bu dünya değmez

Sılahın zoruna gönlüm baş eğmez

Gönülsüz gidilen yön benim değil..



Kalbimden sürgündür her tağut,dogma

Rüzgarla savrulur temelsiz yığma

Hem ırkcı hem mümin (!?)yok öyle yağma

Batıla karışmış din benim değil..



Sentezi’yim aşka kararı verdim

Kullar kim oluyor Hakk benim ardım

Hakikatten esirgersem namerdim

Kellem hep koltukta can benim değil..



Ozan Sentezi