2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1725
Okunma
Bir ormanın içinde ulu çınar gibiydim
Nice kuşlar yuva kurdu dalıma
Gölge oldum yolu düşen garibe
Ateş oldum agustos da buz tutmuş bedene
Nice sevgililer aşklarını yazdı yüregimin üstüne
Sarıldıkca boy verdim sarmaşığın dalına
Ne kara kışlar gördüm
Yılmadım yıkılmadım yaşadım inadına
Taki seni kaybedinceye kadar
Şimdi birer birer yok oldu dostlar
Kimi benim gibi içten içe çürüdü
Kimileri al yeşile büründü
Şapka düştü ve kel göründü
Bense dağ başında arsızca yaşayan
Ahlat ağacı gibi tek başıma kala kaldım
Aşmalıyım bu kara kışıda
Aşmalıyım baharın özlemiyle
Bekleyeceğim baharı
Zor olsa da kavuşacagım
Yeniden ekeceğim sevgi tohumlarını
Yeniden filizlenecek sevgimin ormanları
Osman Karaca
5.0
100% (2)
Cevap Yaz