Ozan ağır olur biraz da vâkur
Muhkem kafiyeler süslü yalan var
Sözde ârif ama edep tam takır
Yarayı kaşıyıp horozlanan var

Eşsiz küfürleri düşündün mü hiç
Şakağın taş gibi yüreğin kerpiç
Oy verene ahmak kazanana piç
İzan terk-i diyâr susun olan var

Ne bir töre kaldı ne bir gelenek
Ne bir arı kaldı ne de bir petek
Taşlama bu mudur bu da ne demek
Her sözün başında kesin ulan var

Cumhura saygıdır sabırda gayret
Toleransın vasfı makam-ı hayret
Birliği idrak et renkleri seyret
Asabiyet nifak, falan filan var

Tutmuşsun yalanın şuh eteğinden
Biraz hisse alsan ağa beyinden
Korkarım tevbesiz öleceğinden
Çok geç değil dostum vakit hâlen var

Sazına sözüm yok say Fazıl’a denk
Bıyıkların pazu yüzün rengârenk
Soğuk tabut gelir kapanır kepenk
Karanlık vadide çıyan yılan var

Mârifet ne sende ne kırık sazda
Hiçlikte vuslat var çokluk yok az da
Sövmeyi terk eyle düşün birazda
Zamanın fevkini seni bilen var

Dava da değişti zamanla gel ki
Güvercin mevt gibi Kurt oldu Tilki
Gerçeği fark edip susarsın belki
Senin de ben gibi büyük çilen var

Seni seviyorum yine de ozan
Garaz kin üretti bu çarpık düzen
Namaza davettir okunan ezan
Vecde çağırıyor yüce ilan var

Mâzimiz pek şanlı alnımız diktir
Vatan ezan bayrak şükür ki tektir
Gözyaşı derceyle mâna biriktir
O’nun kapısında nice gülen var

Nerde şair yazar nerde maarif
Benimki belki de arife tarif
Ne diyor mübarek Hadis-i Şerif
“Şiirde hikmet var” öğüt alan var

Sabrın imbiğinden geçir hep tek tek
Yine de sen yaz hep ölünceye dek
İdrak ve hâl varken söze ne gerek
Hakk’ın kapısında büyük plan var

24.10.11 Bursa

Ömer Ekinci Micingirt