BENÝM SEVDAM

Sana olan sevdam uzak,
Kendimce, sessiz ve sensiz...
Yakýn olmaktan korkan,
Uzaklaþýnca da kaybetmemek için titreyen.
Kalbinin her atýþýný hisseden
Bir sevda benimkisi...
Öyle çocukca bir duygu deðil.
Yanýnda olmak, elini tutmak,
Sana dokunmak hiç deðil.
Deniz kenarýnda, martýlarýn çýðlýklarý arasýnda,
Mavi dalgalarýn önünde,
Gözlerinin içine bakarak aðlamak deðil.
Baþka dünyada beklemek seni.
Gerçekte birleþemeyen yüreklerimizi dualarda birleþtirmek.
Gerçekte yaþatamadýðýmýz duygularý hayallerde yaþatmak.
Güzel duygularla karþýlamak seni,
Ve ayný duygularla uðurlamak belkide.
Benim sevdam sevilmek için deðil,
Seni dinlemek, varolduðunu bilmek,
Seni uzaktan izlemek benimkisi...
Belki mutlu yaþamak deðil,ama mutlu yaþatabilmek.
Ýçten, samimi duygularla sevmek ve sevdirebilmek.
Sana, senin inançlarýna saygý duymak benimkisi.
Yüreðim yüreðinle,dualarým dualarýnla buluþuncaya dek,
Belkide sonrasýnda yine...
Sormadan,sorgulamadan.
Farklý bir sevda benimkisi...
Sana göre belki çocukca,bencilce bir duygu.
Ama benim sevdam;
Ýstemeden veren, sevilmeden seven...
Benim ben olmamý saðlayan HEPSÝ HEPSÝ BÝR SEVDA BENÝMKÝSÝ...

Zeynep Sönmez