Birbirimize ait değildik belli ki.
Biz olamadık bir türlü.
Dudaklarımız kurudu, tenlerimiz uyuşmadı.
Başka bedenlerde bulduk huzuru...

Ancak rüyalarda görüşür olduk.
Uzaktan bile olsa, sevdik birbirimizi.
Hayallerimiz buluştu gökyüzünde.
Yıldızlar, bir kez daha parıldadı bizim için!..

Bir kez daha görüşme ihtimali,
Gülümsetti yüzlerimizi.
Bulutlar, bu gün ikimizden bahsediyor.
Baksana! Nasılda yağmur yağıyor...

Ardından karamsar bir Güneş doğuyor,
Aynı beni yansıtıyor.
Sen ise; gecelerimi kolaylaştıran Ay misali.
Hayallere dalmamın tek nedeni...

Birbirimize ait değildik belli ki.
Yoksa neden ayrılırdık ki!?
Sebepsiz yere kaçarmıydık birbirimizden?
Yemin edermiydik bir daha sevmeyeceğimize?

Birbirimize ait değildik belli ki,
Hiçbir zaman biz olamadık çünkü.
Ya hep sen vardın,
Ya da ben hiç olmadım!..