ağla çocuk ağla,
ağlama demiyeceğim artık!..
istediğin tonda istediğin ritimde
doyasıya ağla çocuk...
yelkenlilerim yakıldı
köprülerim yıkıldı
destanlarım hor görüldü
gözyaşlarıma mezar oldu yuvaları
ben ağlayamıyorum,malum;
benim yerime de ağla çocuk!....

bilirim sebeplerimiz başka
sen oyun için hislenirsin ben aşka,
aşk için ölmüşüm ben tuna boylarında...
yinede olsun ağla sen çocuk
gözyaşları birbirine benzer
belki makus talih böylece gider
kem gözlere belki,
merhamet tecelli eder...
ağla çocuk gün bu gündür
belki bu gün ağladığın son gündür...

istemezdim karanlık salınsın serimde
baharda şahikalar oynar beynimde...
ikimizde kurbanıyız zamanın,çocuk
en izbe sunaklar zemininde...
payidar değilim çocuk
gözlerinden süzülen yaşlar kadar
beni ölmek değil unutulmak yıkar...
insan çokça güler hayatında
ama sadece gözyaşlarını hatırlar...
korkuma bir teselli olacaksa
ağla çocuk her daim hatırlarcasına...
ağla ey çocuk!..