Çalınmadık kapılarda güzeller
Açılmadık gönüllerde gazeller
Alnımızın yazgısında gizlidir
Saçılmadık gözyaşında hazallar

Yürü güzel yürü ömrün dağını
Sürü gazel sürü saçın bağını
Saçlarında teminatım gizlidir
Kürü hazal kürü imren bağını

Silik kaldı göğüm rehin batıda
Delik deşik fidanlarım potada
Yolun sonu gün deminde gizlidir
Yılık nazar gör kendini kıtada

Aç güzelim kör talihi geçelim
Saç tohumu nasibi ter biçelim
İçte değil hâlim dışta gizlidir
Uç can evim gök semaya göçelim

Maya tözden tuzun alır ballanır
Hayâ özden edeplenir dillenir
Erdemoğlu yollarında gizlidir
Saya “biz”den destur alır yollanır

31.05.2006 17:24
02.08.2006 16:48 AYDIN

Hazal: İsim yöresel; Kuruyup dökülen ağaç yaprağı

Yılık: 1.Göz için; şaşı göz 2.Ağız için; çarpık, eğri 3.Kapı için; Tam kapanmamış, aralık

Biz: Deri gibi sert şeyleri dikerken, iğne geçirilecek yeri delmek için kullanılan, çelikten yapılmış, sivri uçlu ve ağaç saplı araç; tığ. Kunduracı bizi