Hira dağından indi, heyecanı dorukta
Dedi, örtün ürperdim, ürperdim beni örtün
Kolay değil tonların ağır yükü buyrukta
Mesuliyetten korkan, üşüyen teni örtün
Korkma dedi Hatice Allah’ın (c.c.) seni korur
Kötülük eriştirmez, üzmez neşeni korur…


Hazreti Hatice’yle beraberce çıktılar
Gittiler amcazade Varaka bin Nevfel’e
Tecrübesiyle acep ne diyecek baktılar
Ne idi olup biten, ne idi bu mesele
Varaka, anlatılan eğer ki doğru ise
Dedi, gelenler vahi, asla değil desise…


Keşke bende genç olsam, sana etseydim yardım
Halkın seni yurdundan çıkardığı günlerde
Beraber hicret eder, hicranını sarardım
Arkadaş olur candan, koşar idim önlerde
Sevinip evlerine neşe ile döndüler
Büyük nimet vereni, tazim ile andılar…


Peygamberliğini önce anlattı dostlarına
Kadınlardan hazreti Hatice ilk inandı
Gönlündeki feyizden damlattı dostlarına
Hür erkeklerden Sıddık (r.a.) kâmil imanla yandı
Çocuklardansa Ali, azatlı köle Haris (r.a.)
Hür olmayan Bilal-ı Habeşi (r.a.) nura varis…


Ve böylece çöllere düşen nisan yağmuru
Hayat verdi yeşertti o çorak toprakları
Yüce aşkla yoğruldu İslam’ın has hamuru
Meyve ile doldurdu güldürdü yaprakları
Çok zor dönem başladı mesuliyeti ağır
Çünkü o gün insanlık Hakk’a hukuka sağır…



Salih Yıldız…20.10.2011







.