Bugün son kez yazıyorum kalbimin içindekileri...
Ve son kez yağıyor yağmur üzerime..
Biliyorum imkansız bir sevdanın ağına düştü yüreğim...
Biliyorum hastalıklı aşkımla pençeleşiyor bedenim...
Sen giderken canımı en çok ne yakacak biliyormusun?
Varlığınla yaşamayı öğrendimde..
Yokluğunun acısını hiç görmedim be sevgilim...
Şimdi gidişine bitişime son saniyeler var...
Nasıl bir yara açacaksın bilmiyorum..
Bildiğim tek şey her gün yar basacağım kanayan yüreğime...
Adını nakış nakış işleyeceğim sensiz geçen günlere...
Ben hiç sonumu bilerek atmadım kendimi ateşlere..
Ve ben hiç sevmedim kimseyi senin kadar..
İmkansızlığınla! beni sahiplenen dağ gibi yüreğinle
Vuruldum ben güzel gözlerine...
Tek dileğim sendin şu hayattan..
Zalim felek alacak elimden seni..
Bir gün koparacak benden biliyorum..
Bunu bilerek yaşamak varya
Varya sevgilim...!!!!
Ölümden betermiş bilemedim
Sevmenin ağırlığı altında ezileceğimi
Yüreğimin yanışını izleyeceğimi bilmedim
Bilemedim...
Gitme desem faydası yok! bilirim yine gideceksin...
İstemedin bir gün olsun zarar gelsin bana..
Zarar geleceğini fark ettiğin anda
Vefasız diye adlandıracağımı
Ardına acımasız cümleler kuracağımı bilerek gittin...
Yine her zamanki gibi kendinden önce beni düşündün...
Yıllar sonra gelirsek seninle göz göze
Sorma bu halin ne ?
Gözündeki yaşlar niye diye....
Canım çekiliyor...
Nefesim kesiliyor...
Hani çaresizliğin pençesine atıyor ya insanı hayat
Ölüyorum bitiyorum anlıyormusun...
İçime ok misali oturdu yaşamak zorunda kaldıklarım...
Güzelim saçlarım ellerimde!
Hani senin severken okşamaya kıyamadığın saçlarım varya ...
İşte onlar..
Her gün dökülüyor biliyormusun...
Hasretinle gün gün yok oluyorum...
Şimdi gelde sevmelerden söz et
Gelde yüreği ortaya koymaktan bahset...
Yürek mi kaldı hasretine dayanacak..
Küfür mü kaldı bana bu acıyı yaşatanlara savuracak
Küfür mü kaldı...



ŞİİR:ASİYİM ASABİYİM
YORUM:FUNDA SAĞLAM