Yalnızlık dedikleri bucaksız boşluk

Aşkın şarabını içmeden sarhoşluk

Ben alışmıştım yalnızlığıma hoş

Yaşıyordum Dünyamda bir başıma boş

Dört yanımda arkadaşlarla yalnızdım

Ölüydüm lakin canlılarla farksızdım

Elimde yok ise avucumda da yoktu

İstemedim alemdekini gözlerim toktu

Bir gün anneciğim numaranı getirdi

Tanış diye diye başımın etini bitirdi

Anlatmaya çalıştım denk değiliz diye

Ben veresiye defteriydim oysa hediye

Yalnızlığım bu yüzden derin yaramdır

Borcu olana hediye almak haramdır

Dinletemedim ilk mesajım emri vakiydi

Münasebetsizlik benden ilk defa vakiydi

Galiba merakınıza mazhar olmuştum

Merak mucibince sadanızla buluştum

Kulaklarım önce sadanıza aşık oldu

Sesinizden gayrı tüm sesler soldu

Bir müddet devam ettik mesajlaşmaya

Razıydım bir ömür sizinle yazışmaya

Ya sizi kaybedecek yahut görecektim

Kör olacak nurunuzdan yada ölecektim

Takdir-i ilahi ve tecelli beni size itmişti

Artık saklanacak tüm takatim bitmişti

Bu halde zatınız ile müşerref oldum

Safalar gördüm ve safalar buldum

Aman ALLAH’ım lütfunuz ne de boldu

Muhtaç gönlüm muhabbetinizle doldu

Zatınız ile akar sular kadar paktınız

Beyaz temizse beyazdan da aktınız

Gülüşleriniz çok güzel ama müphemdi

Neden güldüğünüz en büyük şüphemdi

Fırçanıza aşık kalemim o gün bu gündür

Düşünülmediğiniz gün öldüğüm gündür

Yağlı boya portremi çizen hayalet

Buselerimi hissetmesen de hayal et!