3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1519
Okunma
Sarı yaprakları sonbaharın
Dökülürken tek tek o serin rüzgarlarında Ankara’nın
Ben el sallamıştım sana
Ankara garından kalkan veda treninin ardından
Bir acı buse kondurmuştun sen yanağıma
Buz gibi olmuş o eski kor dudaklarında
Saçların uçuşurken sonbahar rüzgarında
Gözlerininden süzülen damlalarını
Saklarken sen koynuna
Örtmüştü uçuşan fuların
Acı çizgilerini o güzel yeşil gözlerinin kuytularında
İç çekişlerim titretmişti bedenimi
Ayrılık trenin tiz seslenişi yankılanırken kulaklarımda
Ümitsiz bir çırpıntısı kalmıştı ellerimizin
Ayrılık treni uzaklaşırken soğuk ve sessiz Ankara’nın
Buz gibi ayrılık kokan garında
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz