Kale şaittir bana…
Sevgimin doğuş yeri.
Gün tanıktır bana
Ardı ardı attığım adımlarla…
Seni yaşadığım her adımda

Harput kalesi!
Gördün beni.
Sensin sevgimin şaidi
Acımasız olma n’olur.
Sana koşuyorum harput…
Aç kale kapılarını bana
Sana sığınıyorum.
Çünkü üşüyorum…

Şaitsin sen…
Tanıksın mahkum kalbime
Müebbet yemesin yüreğim.
“sevgini gözünde büyütmüşsün” diyenlere
En büyük delilim sensin
Sen.
Eyleme beni hasret delisi…
Görsün türbesi
Duysun rüzgarın sesi harput…
Sende tanıksın.
Al kalbimi tut.

Soranlara bariz sen göster.
“budur” de Elazığ’ın sesi…
Kalbimin resmi sen…
Tut! elinde tut

Elazığ eteklerinin altında harput.
Çığlık çığlığa bağır ucube boşluğa…
Mevhum bir gün olsun adıma
İşte!
O gün bağır sevgiyle,
Acıya…
İtham etme beni
Bu sevgi için…
Giriş kapın açık tut harput.
Belki bir gün bir ikrah belirirde…
Geriye erir… birikirim sende.

ÖZLEM ŞAHİN