BELKİ BİR GÜN ( UMUTSUZ DEĞİL)

Büyüdün mü? Sen
Ne çabuk
Yüreğin
Sıcacık şimdi
Ya dileğin

O hüzün vardı
Yine var
O endişe
O boş vermişlik
Umudun nerde ? Saklı
Sakallı yüzünde mi?
Örtsün diye mi? Uzaktın
Bir gün bile
Bakmaya cesaret edemediğim
Gözünde mi?
O ince alaycı
Yoksa sende mi?
Güvensizliği,soruyu
O küstah bakışı
Görmekten korktum hep
Ki ben sevdadan bile
Korkmam aslında
Sevdalar var ki
Şiir yüklü
Sevdalar var ki
Saygın dokunulmaz
Bütün bir dünyaya sığmaz

Büyüdün mü? Sen
Yoksa senaryo mu? Değişti
Hala gözlerinde yarın endişesi
Sakladığın ince hüzün
İyi bir oyuncu olmana rağmen
Tutunacak şiirim var benim
Ne mutlu
Senin de o yaşama meydan okuyan
Bakışın kalsın
İnce alay yüklü
Yaşam şartların ne kadar ağır
Aslında bu bile bir şey
Yine de gülcüsün
Diyemem mutlu
Mutluluk bir ince ezgi gibi
Ulaşsın kucağına
Umudun olsun
Bir şarkın
Makamı farklı ama
Çekeceğiz sineye
Tartışmalarımız bitti mi?
Sanmam
Nefretimiz zaten olmadı
Yoksa sende var mı?
Ne fark eder
Biz severiz dedim yaa
Biz sanatçılar hep söyleriz
Sevgi yaraşır insan onuruna

Bir gün gözlerine baktığımda
Bakabildiğimde korkusuz
Gerçek sevdayı öğrendiğinde sen
Umutsuzluğu hasreti öğrendiğinde
Ve çaresizliği
Ve fedakarlığı öğrendiğinde sen
Ve saygıyı
Berrak su gibi sevgiyi
Birde şiiri öğrendiğinde sen
Bir gülümseme olacaksın

Zaman mı? Beni yanıltan
Ne zaman büyüdün sen
Şartların
Hüzün ve umutla yoğurduğu
Yaşama ,insana
Güvensiz bakan
Bakmaya devam eden
Genç adam

Bir şiirin olsun
Sen bir görüntü ol bari
Yıllar sonra beyaz kağıtların
İçinden çıkıver unutsam da
Bir bakış ol
Karma karışık
Bir sürü soru işaretinin içinde
Bir ince alay
Bir simge ol

Zaten unutmam mümkün değil
O rol kesen halini
Aman uzattık yani
Biz anlaşamıyoruz zaten
Çık git şiirimden
Ne işin var
İster büyü
İster büyüme
Gerçek sevdayı tanıma
Sanki umurumda
Bir sen misin ki
Sevdayı küçümseyen
Yalanın fitnenin
Umutsuzluğun,mutsuzluğun
Gözlerimizi kaşırsak ta
Takıldığı bu yerde
Yine de düzeltebiliriz desem
İnanman değil mi?

Ne diyordum senin için
Sen bir ümitsiz vakasın
Öyle misin?
Bak yine başladık
Şiirimin bile gücü yetmez
Düzetmeye
Çık git şiirimden
Ne halin varsa gör
Sen kendi doğrularını bul
Hayret yanılmışım
Ne zaman
Büyüdün sen
Birde tüm insanları
Sevmeyi öğrensen…

Jale KESKİNKILIÇ