Oturdum iskeleye bakıyorum, önümden geçen yüzlerce insan yüzüne..
Tek tek sokuluyorum, dokunuyorum yüzlerine benimkisine benzer var mı arıyorum..
Çıkmazlığın bir çıkarı, bir izi, bir ışığı var mı bulmaya çalışıyorum yüzlerce yüzlerde..
Gökyüzünde denizin ufuklarına doğru hızla giden gri bulutlar ilişiyor gözüme;
önümden geçen yüzlercesinin yüzlerinde gördüğüme benzer..
Denizden gelen tüyler ürperten karayel kadar tüyler ürpertiyor, gördüğüm şu yüzlerce yüzler..
Gözlerinin derinliğine giriyorum;
karanlık,soğuk yaşama dair bir kanıt bulamıyorum yüzlercesinin yüzlerinde..
Hayat boyu hayata yetişememişliğin çaresizliği,
yetişememenin endişeli ifadesi var görüyorum, şu yüzlerce yüzlerde..
Ve gün ağarmaya başlıyor;
gecenin gizinde önümden geçen gece yüzlü yüzlerce yüzler kayboluyor gözlerimin önünde
Ararken kendimi, kendimi de kaybediyorum önümden geçen yüzlerde, gecenin gizinde.. Erdem Uçan./28.09.11