GÖRMEDEN FELEK

Kalmadı mı başka bir işin senin;
Vurursun başıma durmadan felek...
Dağıtırsın kepçe kepçe aleme
Naz edersin bana vermeden felek...

Oldukça artmakta aşk-ı muhabbet,
Hakk için ederiz insana hürmet,
Doğruyu dedikçe vatandır gurbet
Düşün diyar diyar sürmeden felek...

Güzellik ararım ahlakta önce,
Mutluluk var, kini kalpten sökünce,
Ben de bir güzele aşık olunca
Kırarsın gönlümü girmeden felek...

Her gelen bir hançer saplarken bana,
Boyanır bedenim her yandan kana,
Dermanı sormaya gelmişken sana
Gidersin derdimi sarmadan felek...

Döndükçe başımız döndürdün tekrar,
Her seher vermiştim gönülden ikrâr,
Yok mudur sende bir güzelce karar
Günün geçsin bir kez vurmadan felek...

Ressam Halil, gözden dökse de yaşı,
Sürdürür esere aşkla uğraşı,
Düşman ettin bize kavim kardeşi
Gitme şu halimi görmeden felek

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 21.12.2003
(Gönül Bülbül Oldu Yârda Nazlı Gül)