Acizliklerini kaderden sayıp,
Yazımız böyleymiş diyemezsin sen,
Kazayla öleni, yazgıdan sayıp,
Kaderde bu varmış diyemezsin sen...

Depreme, afete önlem almayıp
Tufanı, rüzgarı hesap etmeyip,
Yapını da buna göre yapmayıp,
Öleni Allah’tan bilemezsin sen...

Namazını kılıp, oruçlar tutsan,
Kuranı hatmedip, hacca da gitsen,
Yüreğin kirliyse, boştur ne yapsan,
Cennet kapısından kovulursun sen...

Allah vücut vermiş, beynini koymuş,
Bir tarafa melek, şeytanı koymuş,
Meleğe uyanı, cennetlik saymış,
Ey iblis cennete giremezsin sen...

Hiç düşman görmeyin, Hristiyanı,
Musevi , katolik, Müslümanını,
Bırakıp dinleri bil yaradanı
Kulu ayırt edip, bölemezsin sen...

Kazım der, dünyada savaş olmasın,
Yürek barış atsın, kindar kalmasın,
Kalksın eşitsizlik, fakir ölmesin,
Sömürücü, insan olamazsın sen...

Şiirimin hikayesi : Yolda giderken camiden çıkan iki kişinin deprem üzerine konuşmalarına şahit oldum...iki kişiden birinin depremlerin Allahın bir takdiri olduğunu söylemesi üzerine kendimi tutamadım ve tartışmaya karıştım...Tek bir soru sordum o kişilere biliyorsunuz o depremlerde on binlerce kişi öldü bunların içinde çocuklarda vardı siz şimdi Allahı katil olarak mı görüyorsunuz...
Önce bu soru karşısında şoke oldular ve öteki cevap verdi, Allahın izni olmadan hiçbir şey olmaz... (Yani bu ne demektir...Allah deprem yaratır ve canlıların ölümüne sebep olur.)
Kazım Doğan
13.10.2011