Bilekleri var içimde
Sarılıp sarılıp öpüyorum onları
Hergün başkasının ellerinde
Saatler terletiyorum o tenlerde
Kelepçe olmayı düşlemek bu ülkede...

Binlerceleri metelik verir üstüme
Çevirip durur sayfalarımı
Birşeyler kaçırılır benden
An gelir,tozlanmış raf köşesi
An gelir,sansür imgesi
Okunmaz oluyorum nedense
Kitap olmayı düşlemek zor bu devirde...

Sarılmış bana umutlar
Ben lacivertim,ağlarım
Birgün tükenir yenisi alınır yerime
Birgün kırılırım bir can gider beriye
Kalem olmayı düşlemek;
Öylesine kırılgan,öylesine narin,öylesine ağlamaklı...

Adım atmadığım bir yer kalmadı,içerde
Güneş’e hasretim,yalnızım
Geçmişi özgürlüğü düşlerim,üzüntülü bir halde
Hak derim,eşitlik derim,üstüne dayak yerim
Fişlenirim,ezilirim,deliririm,
Yıllarına konulmuş;

Birkaç söze,birkaç kelimeye karşılık
Hayal meyal şeyler duyarım uzaklardan
Bir düğün halayının sesi,bir çocuk gülümsemesi
Esareti düşlemek apayrı bir duygu,şu hayat treninde...