memleketimin çocukları bayraklaştı mekteplerde
gülen yüzlerin umutlarına ekilen sevinçler
yarınların aydınlığına saklanan şehirlerim
taze yüreklerin gül kokularında açan
mavi gözlere düşen müjdelerde
kavga kokan sokaklarımın sahipsizliğine
hayasız kahkahaların dizginsiz söylemlerine
dur diyecek gençliğimin kutlu yürüyüşü
korkulara ecel teri döktürecek aslanlarım
baş kaldıracak hükümsüz çığırtkanlıklara!..

biliyorum, memleketim çok sancılı
afyonlaştırılmış beyinlerin tuzağında iki büklüm
asil kanın sessizliğinde azan kudurmuşluğun
beş bin yıllıktan öteye uzanan asaletim
hak yemez dürüstlüğüme vurulan zincirler
anadolu topraklarında yok sayılan varlığım
and içerek canımı feda ettiğim kutsal toprağım
besleyip büyüttüklerimin nankörlüğünde
cehennem ateşinde kavrulur esen yellerim
mahsun bakışlarında solar bayrağım !..

ardına bakmadan ileriye doğru yürü yiğidim
atandan aldığın bayrağı yere düşürmeden
koş yarınların aydınlığına, irkilmeden
sancağın gölgesinde milyonları toplarken
it gibi ürüyenlere aldırmadan
Mustafa kemal’in yolundan bir adım geri kalmadan
işgal topraklarından emperyalizmi kovmadan
ülkende karanfillerin beyaza açmayacağını bilmelisin
tahsilin en yükseğine varmadan
el-pençe duruşumuza son veremeyeceğimizi görmelisin
kalk yiğidim, uyan artık gaflet uykusundan
bu sokaklar, şehirler, denizler, dağlar, memleket bizim !..


zafer direnis

...