1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
813
Okunma
BİLMELİYİM
akıp gidiyor takvim yaprakları
günleri sayamadan
sevgi dolu yüreğimle
uzattığımda ellerimi
çaresizlik sarıyor bedenimi
varlıkla yokluğun
yaşamın ince çizgisindeyim
ya sarılacağım yaşama
bana yaşadığımı hissettirdiğinde
ya da ayrılacağım kimbilir
baktığımda gökyüzüne
yıldızlar parlıyor
ay aynı döngüsünde
uyumsuzluk öyleyse bende
ben de olmalıyım bu kutsal döngüde
küsmeden darılmadan haklı olsam da
terkedilmişliği yaşasam da
çaresizliğin içinde olsam da
sığınacak bir yerim olmasa da
yakaracak yaradanım olduğunu bilmeliyim...
Mehmet Gücüyener.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz