Derdimi paylaşmışım zaman zaman darlanıp
Duâlar göndermişiz vefât eden Ana’ma
Bâzen içe atmışım anlatmaktan arlanıp
İçerime yönelmiş gönlümdeki kanama
Bir çok vefâkâr dostum etrâfıma dolmuşlar
Hâl ve hatrımı sorup yarama em olmuşlar

Bir zamanlar yanımda işçiler çalışırken
Başıma işler gelmiş düşmüşüm vardan dara
’Herşey Allah’tan’ deyip bunlara alışırken
Ne isyâna yönelmiş ne de giymişim kara
Kaybedilen mal olsun, sağlık gitmesin baştan
Alın teriyle rızık çıkarmak mümkün taştan

Bâzen rahatsız etmiş objektifteki resim
Çok kızmışım meselâ bayana asılana
İşte o zaman biraz fazla yükselmiş sesim
Bolca hiciv yazmışım haybeden kasılana
Ne hakâret etmiş ne haklarını yemişim
Hatâlarını mertçe yüzlerine demişim

Her düşüşün sonunda yeniden doğrulmuşum
Dostlarla paylaşmışım sevinçli anlarımı
Umutlara karılmış, neş’eyle yoğrulmuşum
Anlatmışım hayâtın en tatlı yanlarını
Şükür ki geçip gitmiş acı veren dünlerim
Yaratan’a hamdolsun güzelleşmiş günlerim

Aslında hiç istemem insanları kırmayı
İçimde kötülük yok, hep düzgündür niyetim
Kendime görev bildim gerçeği haykırmayı
Geri dönmem bu yoldan, ölüm olsa diyetim
Defterde arınırım elem, keder, hüzünden
Kime sitem ettiysem, hepsi şiir yüzünden

İnsanlar zannetmesin yazmak boş bir gâile
Velhâsılı bu defter kocaman bir âile

.