Deli bir Tanrı/ydı gönlüm
Savaş ilân etti şartsız
Ben kibrit çaktım
O dinamit attı
Yok etti insan varlığımı
Deli bir Tanrı/ydı gökyüzü
Mavileri kendi aldı
Karaları paket yapıp
Sundu kahraman edâsıyla
Tükürdü kuşların suratına
Kan kustu umutlara
Çiçek açan ağaçları bile kıskandı
Yedi içi, içini
Sordum
" Yok " dedi nasıl, niçini
" Ey cahiller cahili
Ben deli bir Tanrı/yım
Sen de kimsin "
Gök gürledikçe
" Korkuyorum " dedim
" Öl " dedi
" Sende insaf yok mu " dedim
" Bol " dedi
Ben ağladıkça
O güldü
Bir keyif sigarası yaktı
Ağzından köpükler akıtıp
Kin dolu baktı
Dedim ki " ey deli Tanrı
Akıllı ol , kırarım kalbini "
Çekti silâhını
Tehdit etti utanmadan
Yetmedi
Ayak topuklarıma basıp
Canımı yaktı
Ben böyle deli Tanrı görmedim
Annem derdi ki :
" Ey oğul
Koru kendini yalancı Tanrı/dan "
O’dur işte
Bizi bize düşüren
Kin od/unu pişiren
O/dur
İçimizdeki çocuğu hor gören
Yapmacıktan yüzümüzü güldüren
Deli bir Tanrı/ydı gönlüm
Beni
Canlı canlı öldüren..!

OKTAY ZERRİN

not: Bu şiirde adı geçen Tanrı, kötü insanlar,
umutsuzluk gibi anlamlarda kullanılmıştır.Lütfen
yorumları buna göre yapalım.Teşekkürler.