Anlamadım hiç dilini
Konuşmayan lâl gibisin
Görmüyorsun hiç kirini
Utanacak hâl gibisin

Baktığımda bedenin boş
Gözlerinde ışığın loş
Biraz gayret edip de koş
Ağır aksak dal gibisin

Davranışın hepten bozuk
Hep tepeden bakar,yazık
Dünya sana değil rızık
Belki yarın sal gibisin

Böbürlenip duruyorsun
Fitne fesat kuruyorsun
Kibirinden ölüyorsun
Sana sorsam bal gibisin

Devirdiğin çamlar gani
Mütevazi olmak hani
Evcil değilsin yabani
Fodulsun hem,kel gibisin

Robot gibi yaşıyorsun
İnsanları dışlıyorsun
Haddini çok aşıyorsun
Yaşamaya zûl gibisin

Yüz isterken sorma astar
Birliktelik saygı ister
Bekliyorsan sen de göster
Evli değil dul gibisin

İlkesizler mutlu olmaz
Ömür boyu yüzü gülmez
En kötüsü güvenilmez
Sahradaki çöl gibisin

Bu Dünya’da eden bulur
Doğru hep yolunda olur
El bilmezse Rahman bilir
Koku vermez gül gibisin

Vefasızlık sana hasmış
Yüreğine şeytan basmış
Kırdığın pot bini aşmış
Yıkıp döken sel gibisin

Mehmet diyor mağrur olma
Her iyide kötü bulma
Belki insan derler, ama
İnsanlığa el gibisin

(8-Ekim-2011-Ankara)

Mehmet Kındap