3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1375
Okunma
Bir efsane iklimin buğulu tezahürü.
Huzura huzur katan gizemli huzur kürü.
Bazı zaman almıla bazen çekik gözlü kız.
Katresiyle bun veren gamı kederi sürü.
Bir yağmur damlasının bereketinde gizli.
Yol boyu gül dökülen hıyabanda gül izli.
Sanki ayın gamzesi güneşin has cilvesi.
Ayrı bir asalet var edası sizli bizli.
Çay katresi gül açar ıtırlanır soluklar.
Mehtapla türkü söyler katre için oluklar.
Dudakların niyazı buselik şarkı olur.
Yârin yurduna başlar yudumla yolculuklar.
Gün ışır iç ısınır katrenin nefesiyle.
Duyan mestane olur kaşık bardak sesiyle.
Sonsuzluk sahibinin buğu buğu rahmeti.
Meleklerin bestesi notasıyla esiyle.
Cilve yakışır ona allı pullu edalı.
Özündeki rayiha haz bestesi sedalı.
Semaverle demliğin nişandır dostluğuna.
Çay katresi gül kokan efsane bir gül dalı.
Ankara,07.10.2011 İ.K
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz