gök yüzünde kederli bir bulut parcası
acır bana tutamaz göz yaşlarını
caresizlikler içinde çaresizim sensiz
arkana o son bakışında sana
gitme kal bile diyemedim

yalnız denen şu medetin içindeyim
saçım sakalım birine karışmış kesemiyorum bile
yüreğimin tam üstünde
ceketimin içinde duran fotografına durmadan bakıyorum
göz yaşlarım sel oluveriyor ama
arkana o son bakışında sana
sensiz olamam bile diyemedim


ben hayatın hiç bir zulmüne yenilmez iken
ayaklarının ilerleyişine boyun büküyorum simdi
belki gidişlerinin üzerinde asırlar geçti ama sevgilim
yüreğimin her metresinde nefesin
senin kokun varken bile
arkana o son bakısında sana
gitme ben bir hiçim bile diyemedim



gidişlerin varsa sonsuzluğa dek
benimde kaderle hesaplaşmam olmalı...