Söndürülmüş uykularımda kahrı çekilmez bir öte yaka
Bir dehlizin içinden arsızca sıyrılıp
Sızar düşüp parçalanan kendi gölgelerine

Bu aralar
Hangi şiire başlasam kalemimin elimden düşüşü
Bütün kutsallar üzerine ant içerim ki
Başka bir nedenden değil

Adlandırılamaz üşümeler
Yani adı bile konulamadan buharlaşıveren ne varsa
Ölümcül oluşuna say.

Çünkü
Şiirin girdabında bir Anka
Bir kızıl dolunay
Koruyucu düşleri iğdiş eden
Yelkovanından ırak ama acı veren
Ama anlatmaya gücümün yetmediği
Başka bir akrep var.

Varsın olsun

İtiraf etmeliyim ki
Dizelere getiremesem gamzelerini
Yırtılıp geçse de günler
Yüreğimde çöreklenmiş halde duruyor

Sevgili
Gün gün kora dönüşen seni öpme heyecanımı
Yüreğimi örseleyen
Bakir dalgalardan biri say

Korlaşsın istiyorum şiirlerimde yüzün
Yarasaların öttüğü sonsuz derinlikli
En koyu gecelerde bile
Kozasında ölsün lal
Ve sen
Güneşi hiç tükenmeyen gündüzlerimde
Tümlenmemiş bir resim gibi öylece kal