1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1310
Okunma

Canımdan çok sevdiğim ağabeyim Yalçın Benlican’a...
Yalnız kalıyorsun sende benim gibi
Acıdan örülmüş dört duvar arasında
Lal tadında sohbetlerde çınlarken kulağın çıkarsın gecenin içinden
Çiçekli vadilerden geçersin tek başına
Ilık rüzğarın eteğinde
Nihavendir çalan bu şarkı
Bir senin evinde yanarken ışık
El verirsin karanlığa
Ne oldu derken sesizliğe bürünürsün
Laleler solmuştur artık
İçinden haykırırsın her akşam hüzünlerini
Camdan bakarken dışarıya uzağa dalıp gidersin
Anlamaz kimse ne olduğunu
Nihavendir çalan bu şarkı