Güneşe gölge oldu kapkara bulutlar
Deniz, gök birleşti, kayboluverdi ufuklar,
Buz gibi soğudu hava döküldü de yağmurlar,
Senin; saran sıcaklığın gönlümü hep ısıttı yar..

Bazen çıktı fırtına kazındı kara topraklar,
Hazan mevsimiydi döküldü kuru yapraklar,
Yapayalnız, çırılçıplak kaldı da canım ağaçlar,
Senin sevgin yemyeşil fidan oldu gönlümde yar.

Zaman, zaman güneş bir köşeden uzatsa da başını,
Loş ışığında hayal meyal seçsem de gözünü kaşını,
Göremesem de daima hissettim sevgi dolu bakışını,
Senin o bakışların ışıl ışıl aydınlattı gönlümü yar.

Tıpkı bu kasvetli havaya benzedi yaşantım,
Kalkamadım ayağa, asalara mahkum kaldım,
Kadere kızdım; bağırdım belki hırsımı senden aldım,
Bir kere olsun ööf deyip de, kaş indirmedin yar.

Sırtına yüklendin tüm hayatın yükünü,
Belli etmedin bana, içine gömdün üzüntünü,
Ne sevgin eksildi, nede yitirdin saygını,
Söylesene,
Nasıl öderim senin hakkını yar


BirolYiğit
08.11 2008 / Alanya