/Cinâyet gibi kazâ seni bizlerden aldı
O gün bu gün dinmedi yüreğimdeki yeis
Allah aşkına bir bak meydan kimlere kaldı
Şimdi sen olmalıydın hey gidi koca reis
Kimseyi suçlayamam günahları boynuna
Ama atıverdiler seni kar’ın koynuna

Kapatmıştın çile ve dertle dolu çağını
Engelleri aşıyor, dağları deliyordun
Beklenmedik bir anda kader ördü ağını
Tam da toparlanmıştın çok güçlü geliyordun
Kar oldular yağdılar, tipi olup estiler
O veyâ bu şekilde yollarını kestiler

Andıkça yüreğimi yerinden söküyorum
İrem bağına dönsün kabir denen o kuyu
Yıllar geçti ben halâ göz yaşı döküyorum
Rûhun şâd olsun reis yerinde rahat uyu
Birileri demiş ki ’erkek adam ağlamaz’
Ben sana ağlıyorum bu söz beni bağlamaz/


Aylar önce yazmıştı bu şiiri bu çırak
Kazâya inanmadım, katletmişlerdi seni
Sırf bulamasın diye asker tutuldu ırak
Aradan gecen zaman haklı çıkardı beni
Onlar ki bu milletin hâin, namkör kedisi
Hiç merâk etme reis! Tutuklandı yedi’si
Bulamamış rolüyle güne gün eklemişler
Sana ulaşmak için ölmeni beklemişler
Hele bir aydınlansın, sisten kurtulsun hava
Sana tekrar yazarım sonuçlanınca dâvâ


Hâince düşürüldü bindiğin çelik kartal
Onurlu bedenini kurban ettiler kar’a
Ardından uyduruldu onlarca komik partal
Alperenler gönlünde açtılar onmaz yara
Vidaları yerinden keçiler sökmüş reis!
Bütün teknik veriler bu yüzden çökmüş reis!

Onlar ki develeri hamuduyla yutarken
Sen kısıtlı bütçenle didinip duruyordun
Helikopterin düşüp bedenin buz tutarken
Belki de halkın için hayaller kuruyordun
Ama hiç birisini yaptırmadılar reis
Bak yine koltukları kaptırmadılar reis

Karınca izlenirken uydularla fezâdan
Göremediler büyük, üstelik al demiri
Vazgeçmediler sana uygulanan ezâdan
Yanlış yöndeydi asker, kim verdiyse emiri?
Demiş ki: ’Gezip durun sinirleri germeden’
’Muhsin’e ulaşmayın son nefesi vermeden’

Ve senin yokluğunda sahneye kondu oyun
Açılım masalıyla uyuttular milleti
Sandılar onlar çoban, bütün Türk halkı koyun
Yeniden azdırdılar terör denen illeti
Yüzü bulanlar şimdi astar soruyor reis
Asker namlu ucunda sınır koruyor reis

Vatan hâinlerini dağlardan indirdiler
Temiz ilân ettiler su gibi saf ve duru
Sonra bir otobüsün üstüne bindirdiler
Hep birlikte attılar şehirde zafer turu
Onlar ki Mehmedime silah sıkmıştı reis
Ve adâletten kaçıp dağa çıkmıştı reis

Bana bakma arada dellenirim, azarım
Mekânım olur bâzen, dipsiz, derin bir kuyu
Yeniden dertleşirim, belki yine yazarım
Tekrar görüşene dek kabrinde rahat uyu
Arada misâfir ol, gel gir düşüme reis
Al götür yorganımı, artık üşüme reis.