Büyük bir aşktı bizim’ki,
Bir gün piknikte salıncakta,
Sallıyordum onu,
Bağırıyordu daha hızlı,
Daha da hızlı diye,
Sanki göklere çıkacak,
Güneşe değecekti,
O kadar hızlı gidip geliyordu,
Yüzü pembeleşmiş,
Dudaklarına gülümseme gelmişti,
Gözleri Yıldız gibi parlıyor,
Etekleri,elbisesi dalgalanıyordu,
Bembeyaz ayakları görülüyor,
Bir göçmen kuşu gibi,
Özgürce havada uçuyor,
Kollarımdaki kadar rahattı.

Çığlık atarcasına bağırıyor,
Daha da daha da hızlı,
Ayakları dallara değecek kadar,
Uçuyordu,
Gökyüzüne değmişti sanki,
Kollarını açmış,
Seni çok ama çok seviyorum,
Diye haykırırcasına bağırıyordu.

Rüzgara teslim olmuş gibi,
Uçuyordu,rüya gibi,
Belki başı dönüyordu,
Yükseldiği zaman,
O sapsarı Şubat Güneşinde,
Bir altın yağmurunun,
İçine giriyordu belki de.
Kehribar saçları ışıldıyor,
Beyaz elbisesi,
Mor renkli,fiyonklar,
Ateş çiçeklerine,
Dönüşüyor gibiydi.

Güzel bir baharda,
Eflatun tomurcuklar arasında,
Tazecik gökyüzünde uçuyordu,
Salıncaktan indiğinde,
Mutluluktan öyle sarıldı ki,
Öyle bir öptü ki,
Hiç hiç ayrılmaksızın..

Sami ARLAN...