Ömür dediğimiz aslında altmış yetmiş senelik bir serüven değildir,
O sürenin yarısından çoğu uykuda yahut çocuklukta geçmektedir,
Geriye kalan yarısını da trafikte boğuşmakla geçiriyoruz aslında,
Geriye kalanın nasıl geçtiğini sayarsak bize kalan olmaz aslında...

Ömür dediğimiz bir gündür, onun nasıl geçtiğini de fark edemiyoruz,
Dalından kopartılıp evdeki vazoya bırakılan bir demet çiçek gibiyiz,
Çiçekler çok yaşamaz orada, birkaç gün sonra hepsi solup gidecektir,
Geride ise toprağa eklenen bir humustan başkası gözükmeyecektir...

Dünya hayatı Allah’ın şanına uygun olduğu sürece elbette bir nimettir,
Yine de Allah’ın gerçek nimetinden uzaktır bunlar, dünyadakiler geçicidir,
Burada güzel olan ne varsa bir gün solacak, hepsi de yok olup gidecektir,
Geride sadece O’nun için ne varsa onun izleri bakidir, bizimle gidecektir...

Bu dünya insan ruhunun tatmin olacağı bir mekan değildir aslında, yoktur,
Gözükenler kısa bir oyalanmanın sebebidir, bizlerle baki olan ruhumuzdur,
Onda olan bizimle birlikte oraya gelecektir, geriye kalan süslerimiz solar,
Bizimle gözüken süsler kısa zamanda değişir, dünyada geçicidir bunlar...