Bir mejgele on dört öküz bağladım
Yedi kilo bulgur bişti yağladım
Kuş uykusu tattım kalktım hodağdım

......Tecürbeli tecürbeli dedeler
.......Bunu bilir beyez saçlı nineler

Harmanlara pulul yığın bezerdik
At gemliyer koşup sürüp ezerdik
Çuval çuval diker ağzın büzerdik

......Tecürbeli tecürbeli dedeler
.......Bunu bilir beyez saçlı nineler

Kalkar çatmasını şafak çatardık
Nede güzel lavaş çörek yapardık
Katıksızca ne de güzel doyardık

......Tecürbeli tecürbeli dedeler
.......Bunu bilir beyez saçlı nineler

Gözüm yumsam kulak ile görerim
Yarını bu günden sezer bilerim
Nice oğula gittim dedi bezerim

......Tecürbeli tecürbeli dedeler
.......Bunu bilir beyez saçlı nineler

BESTİ KOÇ
BESTİCE

Eskiden makineler yoktu güzden tarla eker herk ismini vererlerdi yedi sekiz çift
Öküzle sürerlerdi bu işlemleri gece yaparlardı her çift öküzün boynuna
Bir çocuk bindirirlerdi kuş uykusu ismi vedikleri mola ile çocukları bir yarım sat
uykuyla dinlendirirlerdi aksi halde çocuklar öküzün boynundan uyuklayarak
Düşerlerdi bu kotan işini yaşayanlar bilir bizim zamanımızda köy işleri cok zordu
Şimdiyse her şey makinelere bağlandı bu çalışma işlemini yeni zamane bilmediği
İçin ismini bilmece koydum bu işlemi zaten köy çocukları da bilmez


ŞİİRDE BİLİNMEYEN KELİME BİLDİYİM KADAR YAZACAM
MEJGEL kotanı tutan kişi
BULUL YIĞIN ekini biçip topladıkları sap
ÇTMASINI ÇATARDIK gübreden tezek yapar tandır da yakardık