düslerim gömüldü zifir karanliklara üsür sabahlarim
sirtimda hancerler yüregimde kursunlar yarinlarim
yasaksin bilirim uzaksin biliririm tuzaktir yollarim
ey sevgili sensiz millenir bedenim ölür sevdalarim

seni sevmelerimi hayallerim her kanayisimda
kollarim baglanir sol yanim agrir duvara dayanisimda
zincirler vurulur ayaklarima seni her arayisimda
ey sevgili seni unutmaz susuz cöllere döner sevdalarim


sonbaharin gelisinde gazele dönmüs yaprak gibiyim
turnalarin kanadinda yazili atesten kor mektubum
toprak kokor halla seher yeli nerde simdi zülfü telim
ey sevgili yasadim yasatim ölümsüz benim sevdalarim

ah benim solyanimin sizisi nasil anlatsam dilim tutulur
lambasiz sokaklarin yirtik yitik mecul duvarlar solur
insiz kuyunun sonsuzlugu gibi düskün yillar yorulur
ey sevgili ölürken ben yasarken sen yücelir sevdalarim

demlenir isli demligimde cayim tezek yanan sobamda
anamin sac ekmeginde birde sogan dürüm soframda
tuzum biberim bogazimda adin kaldi dizilen lokmamda
ey sevgili günesim buyday basaklarinda sakli sevdalari


sorsalar seni tanimadim doyamadim doyumsuzluguna
yoruldum kalmadi mecalim tu yalan dünyanin soysuzluguna
sen bakma benim isyankarligima kafamin bozgunluguna
sensizlige kursun oluyorsam hancer oluyorsam sevdamdandir bilesin

YAZAN ZEYNEP KANAT
TARIH 27,09,2011
tüm okurlarima degerli yorumlarina sonsuz tesekürler