Esti de başımda zamanın yeli,
Ağarttı saçlarım, kır oldu geçti,
Nice duyguların taşkınca seli
Aktı da, kalbimde sır oldu geçti.

Efkârı cihanın sardı başımı,
Acıyla doldurdu zehri aşımı,
Dikmeye az kaldı mezar taşımı,
Koskoca bir yaşam zor oldu geçti.

Kimine gül dedim, kimine gülce,
Canan dediklerim oldular elce,
Doladı saçını kalbime telce,
Bir kömür karası zer oldu geçti.

Bir mavi gözlüydü afet-i âlem,
Gitti de bıraktı kalbimde elem,
Ardında etmedim bir zaman kelam,
Sakladım kalbimde, pir oldu geçti.

Yeşil bir yapraktı gözleri fani,
İstedi nefsim de olmadım zani,
Her güne bir güneş doğdu ki yeni,
Gurup da kayboldu, kor oldu geçti.

Kahvenin telvesi sarmış gözünü,
Doyulmaz temaşa etsen yüzünü,
Dinledim, yalandı tatlı sözünü,
Ardında zamanlar dar oldu geçti.

Baharı görmeden yazım savuştu,
Beni kandırdı da ele kavuştu,
Güneşli günlerim sanki bir kıştı,
Eridi umutlar, kar oldu geçti.

Yaktı da bağrımı kahrı Dünya’nın,
Kurudu suları sonsuz deryanın,
Mecali kalmazsa çatlar, kayanın,
Çileler yanıma kâr oldu geçti.

04.Eylül.2011 10.40