3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1053
Okunma
bir buğ ile çöktü gece
kıyılarına inleyen denizin
nefes almak zordu o an
sensizlik kadar ağırdı hava inan
öyle karanlık öyle yalnız
öyle mutsuz öyle karamsar
sararken beni boşluğunun kolları
ben hasrettim senin nefesine
acıtırken içimi lime lime örülmüş yalnızlık
acıtırken akşamın yapış yapış buğusu
nefesim derinden gelirken
gözlerimde son damlalar asıldı öylece bekleyen
ben sensiz ruhsuz
ben sensiz kimsesiz
artık yok beklemenin anlamı
yok umut yok yaşam benim için artık bu an
ellerim giderken tetiğe
gözümün önünde senin gözlerin gülümserken
bir buğ ile çöktü gece
son nefesimi verirken sensizce
5.0
100% (2)
Cevap Yaz