Diyebilirsin ki, bir insanı fotoğraflarından ve
hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin?
Haklısın.
Belki de çok az.
O zaman şöyle demeliyim: Seni az tanıyorum…
... Az.
Sen de farkettin mi?
Az, dediğin, küçücük bir kelime.
Sadece A ve Z.
Sadece iki harf.
Ama aralarında koca bir alfabe var.
O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var.
Sana söylemek isteyipte yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında.
Biri başlangıç, diğeri son.
Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar.
Yan yana gelip de birlikte okunmak için.
Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler.
Senin ve benim gibi…
Bu yüzden, belki de, az çoktan fazladır.
Belki de az, hayat ve ölüm kadardır!
Belki de, seni az tanıyorum, demek, seni kendimden çok biliyorum, demektir.
Belki de az her şey demektir.
Ve belki de benim sana söyleyebileceğim tek şeydir…
beni sen öldürdun sen VEFASZ BU GECE TÜM SARKILARI SANA CALDIRDIM
........................=BEN BIR GÖNÜL ADAMIYIM SEN BENI O ÖKÜZLE KIYASLAMA SAKIN BEN CUMHURIYET COCUGYUM SEYHLERIN VEYA HÜREFELRIN DEGIL.