Bir an düşündüm de, nereye gidiyor bu akış, yönümüz nereye?
Herkes bir yol tutturmuş ama anlıktır onlar da, hedefimiz neye?
Güzellikler çoktur, mutlu edebilir ama görmek için göz gerekir,
Aksi de var, kötülükler de çok ama ondan uzak olmak gerekir…

Düşündüm de, başımıza ne geliyorsa aslında sebebi de bizleriz,
Hayatı nasıl tutturmuşsak öyle devam edecektir, aynı kaderimiz,
Bizde olmayan neyse onu elde etmenin yollarını araştırmaktansa,
Olanı karıştırıp bulmak gerekir, eğer derinliklerimizde saklıysa…

Derinliklerimiz… Sahi var mıdır öyle bir derya bizlerin gerçeğinde,
Belki de var, aramak lazım, belki de çıkar karşımıza bir yerlerde,
Sorulacak olursa derim, her ne varsa içimizde aynası yüzümüzde,
Ondan vuran ışık tezahürüdür, biz göremesek de görebilenlerce…

Yüzümüze vuran ışık… O bir nurdur bir kavle göre ama kaynağı,
Herkesçe bilinemez, Rabb’imdedir onun bilgisi, hayatın sonrası,
Götürecektir herkesi benzer kaynaklara, her zaman güzel olmaz,
Bazen oradan kaynayanlar bizi eritir, geriye eski halimiz kalmaz…

Düşünüyorum da, bu dünyanın hiçbir gerçeği değmez ihanetimize,
Bize verilenler aldatıcıdır, onun da bilgisi vardır elbette hepimizde,
İki düşünüp bir hareket etmekle gerçeğe vakıf olabiliriz belki de,
Aksi durumda burnumuz hep pisliktedir, sürekli temizlensek de…