Yağmur yağdı mı şehre
Camlarda buğu tutar
Yazılar yazılır camlara parmak uçlarıyla
Aralanır camlar buğudan silinmiş izlerle
İşte o an
Perdesiz hayat başlar
Çünkü çırılçıplaktır o vakit
Bütün duygular
En derinliklerine kadar inebiliyor insan
Bütün güzelliklerin
Ve düşünmeye başlıyorsun
Yıkanmayı
Temizlenmeyi
Arınmak için bu kirli hayattan
Ama öyledir ve öyle kalmalıdır
Gelir yazlar gelir sonbaharlar
Yağar yağmur bu şehre
Vedalı eylül gecelerinde
Nice ayrılıklara gebedir hayat
Unutulmuş sanki
Eylül ayıyla beraber...

Oysa...
Yüreklerde geç gelsin yeter ki sonbahar
Mevsimlerde önemli değil
Ne kışlar ne baharlar gördü
Doymadı bu gönül
Hep istedi günah işlemeyi
Ve yağmur yağmayı
Çünkü öyle yıkanabilir
Günahlarla örtülü bu çıplak beden...

OnyediEylülİkibinonbirYüksekova
Faruk Fahrettin ÖZCANAN...