Erken kalkmayı severdim demek çok da uygun gözükmüyor,
Belki ’Erken kalkmak zorundaydım!’ demek daha uygun oluyor,
Çünkü yıllar boyu erken kalkıp okula gitmek zorunda biriydim,
Yıllar geçti ve ben de orta bir öğrenci olarak okulları bitirdim...

Okul bitince kısa bir rahatlama süresi yaşıyorsunuz, bilirsiniz,
Sonrasında çalışma hayatının içinde yeniden başlıyor serüveniniz,
O da ilginç gelebiliyor ama bunu hissedebilecek durumda değilsiniz,
Ne olduğunu anlamaya kalmadan yıllar geçiyor ve artık özgürsünüz...

Erken kalkma zorunluluğu olmayan bir zaman başlıyor, sonsuzcasına,
Sadece sabah namazlarına kalkıyorsunuz, ezan ulaşırsa kulağınıza,
Sonrasında yatağınızdasınız, uyuyabildiğiniz kadar oradasınız zaten,
Bu size çok da özel gözükmüyor artık, gerçi gürültüdendir bazen...

Erken kalkmak, geç kalmak, bunlar arkada kaldı derken değişen nedir?
Değişen hayata bakışınız olabilir, o da zaten sizin değişmezlerinizdendir,
Demek ki neymiş; kuralların içindeyken sıkmaya başlıyoruz boğazımızı,
Demek ki neymiş; kurallar bizi sıkarken aslında biz de sıkıyoruz aklımızı...

Bugün böyle başladı, kuralların olmadığı bir yere gitmeliyim, mutfağıma,
Güzel olur ama baskülün rakamları iyi değildi sabah üzerine çıktığımda,
Yürüyüşe çıkmam gerekir, sıkı bir yürüyüş bana iyi gelebilir mi acaba?
Biraz daha uzatırsam kendimi kandırmaya başlayacağım, yine, mutlaka...