0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1102
Okunma
dermanı kalmamış bir ömrün yorgun acıları var bende
gözlerim uzaklığı kalbim mazileri anlatıyor
hazan olmuş baharım,
kaybolmuş yaşantım,
sönmüş bir ateşin külleriyim artık
hep yıkık,viran, harebe ve kayıp
karanlık sokakların asi sersersiyim ben
kaldırımı buz kesmiş bir yolun esaretinde, meçhul
sürgün hayatımı fırtınaya katıp
durmadan gidip firarı arıyorum
kaçtıçka peşimde acılar,
gitsem kayıp
dönsem zûlüm
hapsolunmuş bir hayata mahkum gibi
zincire vurulmuş duygularım
paşlaştıkça ağlıyor gönlüm
ah ediyor sebebsiz yanlışlara
gülecek bir gün hayat bana
o da artık son aldığım nefes olacak
solmuş bir gül, dökülen yaprak, geiye kalan dikenim
