Hastane yatağımda, buz tutmuştu yüreğim,
Ateşler içinde yanan bedenim üşüyorsu,
sevgiye, sevgisizliğe,
tek ihtiyaç duyduğum annem di
almıyorlardı, görevlilerden hariç kimseyi içeri
tadavi değil di isteğim annemdi
ölecekse bedenim kollarında ölmek isterim annemin
tıpkı doğduğum gün kucağına verilen miniş bebek gibi
istedim hemşireden bir kağıt
hayaldi belki o an isteğim
takvim yaprağı yıptıp vermişti şuursuzca
bu şiiri karalamıştım boş bulduğum takvim yaprağındaki
hanelere, anneme vermesini istemiştim
gözünden yaş geliyordu tombiş hemşiremin
üzülmüştüm o şuur halimde ağlattığımda
ellimi tutmuştu naylon eliyle
oysa ben annemin elini istiyordum ellerimin arasında
korkma çocuğum ölmeye ceksin
bunu anneme verirsem o ölür bu bekleyişte
demiş ve gittmişti, oysa ben gönüllü teşlim olmuştum azrailin eline

okuyan yüreklere teşekkür edrim