Ne zaman suskun kalsam
İçime dert olanların hicranını bir bir aralasam
Ne kadar haksızlık varsa hiç susmasam, gönül lisanımla feda olsam
Korkunun zerresini menfaatim için asla taşımasam, ruhumun sahibi için ağlasam


Hayat deli doludur
Kimi hor görürsen bahtında yaşaman ar olur
Konuşmak için kim konuşur, emri bil mağruf, nehyi anil münker için an durulur
Aşk nasıl gerekçesiz olur,gönül kuraksa rahmet mi okunur,insan ki aşka bahis olur


Düşünmek kalbindir
Edebiyle nefeslenmek ruhun içinde ki idrakindir
Sevda sabrın ve feda olmanın halidir, ilimden yoksun kalp nasıl filizlenir
Akıl merakın için gerekçedir, azmin futuhatın rengidir, inşirah kalbinin dileğidir


Karanlıktan korkma
Cahil olursan, nefsin için koşarsan, umudu anlamazsan
Esir olmak için ruhunu bırakırsan, onur ve haysiyeti akidende bulamazsan
Nedenlerden uzak kalırsan, nedensiz yaşamayı *e sayarsan, sefil bir can olursun


Aşk, ilham eken serdir
Nefesin müddetine tabi olan ferdir, aklın için kefendir
Vecdin için rehbetdir, ecrin için feyzindir, imanın için ne müthiş edeptir
Rengin ne olursa olsun, aklın istersen bereketli bulunsun, ihlas halinde lal olmasın


İraden akıbetin içindir
Ne kadar tedarikli isen, hesabın vecdinde nefeslenirsen
Tevekkül etmek adına elzem olandan vazgeçmeden gekçesiyle yürürsen
Sabrı ve kanaati acizlik bilmezsen, umutların için lahzada aşka ram olan bedelsen


Hüzün içini burkar
Sessizlik her yanından bakar, lal olan melalin aşkla yanar
Kar her vakit içine tevazuu ile yağar, suskun kalan umutların bahar için ağlar
Eriyip tükenme, yeis içinde nefeslenip kalbini heder etme, nasibi ise kanaatle bekle


Elbette keder olacaktır
Lakin kaderin olmaması için vecdin azimle yol alacaktır
Hüsran olmak nefsin adına gam yaşanacaktır, ruhun ve kalbin umutla coşacaktır
Unutma,gözyaşlarını saklamadan ağla,gönlünün sevdası için hiçbir vakit yakınma



Mustafa CİLASUN