Derinlerden bir yerden
Çat diye bir ses
Oda ne ne oldu şimdi
Etrafa bakındım sorgulu gözlerle
Kırılan düşen neydi bilemedim
Bir hüzün akabinde bir efkar sardı beni
Sessizlikte sesler kulağıma fısıldadı
Uzaklarda arama çat sesi
Hassas duygusal melankolik
Kırılan kalbimin sesiydi
Kıran kimdi
Ah kalbim bana söz hakkı tanınmadı
Düşman bombaları gibi ardı ardına sıralandı
Seni ezen kişi ismi gibiydi savurdu savurdu
Geldi geçti seni koruyamadım
Şakağımdan değil en in ce yerimden vuruldum
Seni kıran sendeki hassasiyeti bilseydi
Sanırım kendi diline kendi kalemine ceza verirdi
Bir müsade etseydi izin verseydi şaşkınlığımı dile getirebilseydim
Kalemimi konuşturmaya yeltenirken Salavat getirmem gerekiyordu
Öyle olur olmazları biriktirmişki içinde
Aslında mantığını çalıştırsaydı
Huysuz virjin diye bildiği beni hiç laf altında kalırmıydım
Gerçekten huysuz olsaydım
Ne kadar sabırlıydım oysa gerçek huysuz
Konuştururmuydu kendine
LONDRA daki savcılar bile böyle acımasız değildir
Oysa siz yargısız infazsız kalemi kırdınız
Ok tam isabet 12 den vurdunuz kalbimi
Ne diyeyim Canınız sağolsun