Mahzun nefeslerin
Garipleşen hislerin, ağlayan gönüllerin,
Feryad eden sinelerin
Kadrinde ki edeple yetinmeliyim


Nasibin vecdinde
Sabrı hakkıyla ruhumda hissetmeliyim
Ne kadar vaktim varsa,
Umutlarım heveslerime kurban olsa da vazgeçmemeliyim


Kanatsız kuşu görsem
Aksayan Aslanın haline kederlenip yerinsem
Görmeyen nisanın sukutunda bir dem olup serinlesem
Aşkın sadrında ki şevkle kalbim için inşirah dilesem


Kuzunun postunda
Sırtlanın iştiyakında ki sabırsız harında
Melülleşen ceylanların samimi kanaatlarına
Erişmek için dilensem, gönül kapımın açılması adına ah etsem


Sevmek için, gönül hu olmalı
Ne kadar umudun varsa onun aşkıyla yıkanıp durulmalı
Bedenin lal olurken, kalbinin lisanı konuşmalı
Şek ve şüphesiz bir itminanla ruhun yol almalı, vuslata ulaşılmalı


Canı, canandan ayıran kim
Yar için hasredilen nefes hangi saikin ve esrar-ı bendin
Takkik etmeyi niye ertelersin
Duygusallığın kurbanı olmakta neden bu kadar kararlısın


İraden heveslerinde aşnmamalı
Zafiyet zerkeden her ne varsa, kalbinden şeran uzaklaşmalı
Hayır ve hasenat adına vaktin bulunmalı
Kurban olan ruhun ve kalbin olmadıkça nefsin nar için hazırlanmalı


Annen senden vazgeçer
Baban zaten hicranıyla dertli ve cefalı bir keder
Aile efradın hallerinde ki gaileler adına adeta seferber
Ruhun sessizce ne söyler, kalbin hüzün içinde hesaplaşan değer


Hangi sazı alsan eline
Çalmaya idrakin ve güçün bulunmalı
Talim edilmeyen herşey senin haline çok yabancı
İman ettiğin ne varsa nasıl anlaşılmalı, samimiyet eken kul olmalı



Mustafa CİLASUN