Yan gelip yatanı Mevlâm sevmezmiş
Aranmayan rızkda haz olmaz gönül
Yüce Efendimiz selam vermezmiş
Gül koku salmazsa yaz olmaz gönül

Eşin itibara almaz sözünü
Gözgöze gelsende saklar gözünü
Kime selam versen döner yüzünü
Muhannet aşında tuz olmaz gönül

Kötü bahsedilir adın sanından
Dostun uzaklaşır kaçar yanından
Usanır bıkarsın tatlı canından
Elinde tutacak koz olmaz gönül

Gönül dergahına varıp giremen
Kapı duvar olur ilgi göremen
Şüpheyle bakılır güven veremen
Sohbette samimi söz olmaz gönül

Cebinde yok ise metelik paran
El uzatan olmaz sarılmaz yaran
Sıtkıcandan dostu mum yakıp aran
Tebessümle bakan göz olmaz gönül

Arzun gerçekleşmez boyun bükersin
Gizli gizli gözden yaşlar dökersin
Murat alamazsın çile çekersin
Hayatın yolları düz olmaz gönül

Çalışan kazanır başı dik yürür
Boş yatan bin türlü cefayı görür
hurda demir gibi paslanır çürür
İşleyen demirde toz olmaz gönül

Gülbahçe’nin sözü hedefi vursa
Alması gereken nasihat alsa
Avare iş bulup bahtiyar olsa
Ateş yanmayınca köz olmaz gönül


SALİM GÜLBAHÇE