1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1557
Okunma
Hapsettim içime kendi derdimi
Yıllardır kimseye var diyemedim
Küstürdüm hayata kendi kendimi
İçimdeki ateş kor diyemedim.
Gurbette zorumuş bu derti çekmek
Hasretin içimde sır diyemedim
Yüreğime gömdüm bunca derdimi
Gidipde ellere var diyemedim.
Hasretin acısı bağrımı yaktı
Dağladı sinemi ah diyemedim
Gözlerini dikti yüzüme baktı
Aktı göz yaşlarım vah diyemedim.
Bunca alın yazım benim kaderim
Sevdim o sunamı yar diyemedim
Göçersem dünyadan biter kederim
Arkamdan ağlama gül diyemedim.
Yusufum kervanın geçip giderken
Ardımdan bakana gel diyemedim
Gözlerim açık gider ben ölürken
Vebalim boynunda var diyemedim.
şair Yusuf GÖKKILIÇ
Cevap Yaz