Toplumsal dayanışmanın önderlerinden Sevgili agbim Yılmaz KURTYİĞİT’in anısına..

ADIN ANDIMIZ OLSUN!..

Yıllar sonra tekrar merhaba agbim..
Sana geldim, mahçup değilim bu kez
Gözlerimin içi pırıl pırıl bak ..
Hatta bu kez biraz da şımararak geldim.

Geçerken fabrika enkazının önünden utanırdım
Kordum elimi şakağıma bakamazdım bıraktıklarına
Yıktılar... yıktılar da yok edemediler hala
Eseriyin enkazı bile ayakta…

Yedi kocaman dev firma..
Teminat gösterip bankalara
Trilyonlarca kredi çekmişler kasalarına
Eseriyin enkazı hala ayakta..
Hırsızlar enkazından bile nemalanmakta...

Gönderdiğin birinci kuşak almancılar
Tek tek dönmekte doğduğu topraklara
Kimisi torun evlendirdi, kimisi kara toprakta
Kimisi de bıyığını burkup, kolunda altın kolye,
Saçını boyamakta…

Bu değildi asıl anlatacaklarım be agbim.
Dert söyletir derler ya hani… üzmedim umarım seni..
Çok hakkın vardı bu topraklarda, hemde ne çok..
İşte bu toprağa... Sivrialan’ın dağına
Adını yazdık…

Ay pınarının hemen üstü.. Çatağa
Veysel’in doğdugu topraga
Türkü güzelliğindeki adını yazdık..
Andımızı yazar gibi…

Dedim ya,
Eseriyin enkazı bile ayakta..
Sense kara toprakta.

Kahreden yalanlara, İhanet’e inat..
Sağır olmuş kulaklara, Kör gözlere inat
Bizimkisi okyanusta bir kiprit çöpü
Amma… yinedeeeeee
Yazdık adını tarihe..
Adın andımız olsun..
Sevgiyle,
Hasan ERKILIÇ
(Umutlu)
Ankara, 25.08.2011 Perşembe
Saat: 22.40