1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
914
Okunma
Doğmamış bir çocuktu nefesini hisettiğim
Sevgisi yüzüyordu içimde bir kış günü
Üşümüyordu
Hızla kulaç atıyordu bilmeden gittiği yeri
Sana ulaşmak istiyordu
Ağlıyordu o cocuk yani o aşk..
Gülmesini istiyordum
Gitsin diyordum gitmek istediği yere
Dokunsun istiyordum en el değmemiş yere
Yani sana, yani gönlüne, yani sevgine
Koşuyordu o çocuk yani o aşk..
Yorulmuyordu aslında sadece karanlıktaydı
Sadece yolu bilmiyordu
Sadece yalnızdı şefkatten uzak
Sevgisi çağlıyordu
Hayalinle sarılıp öyle uyuyabiliyordu
Özlüyordu o çocuk yani o aşk..
Bir ateş yanıyordu içinde odunsuz kömürsüz
Sensizliğin acısı ürpertiyordu içini
Rengi soluyor nefes alamıyor var olamıyordu
Yaşamıyordu o çocuk yani o aşk..
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz