’Anadolu kültürler mozaiyidir!’ dense yeridir, öyledir gerçekten,
Sadece kültürler değildir, dinler mozaiyidir de, memleketimizden,
Pek çok inanç da filizlenmiştir, yükselmiş ve yaygınlaşmıştır da,
Biraz dolaşacak olsak hepsi yerli yerinde, çıkacaktır karşımıza...

Bir kadın düşünelim, başı gözlerine kadar tülbentiyle kapalı ama,
Bir yandan da memesini çıkartmış süt veriyor, bebeği kucağında,
Bunların yazılı kuralı olması gerekmiyor, dindar ama aynı zamanda,
Anaç bir kadındır, hem inançlarına sadıktır ve hem de anaçlığına...

Sadece Anadolu’ya özgü değildir söz konusu kurallar, evrenseldir de,
Sadece insan türünde gözükmez, anaçlık özeldir hayvan cinsinde de,
Bugün sokağın bir ucundan ötekine kadar yürüdüm, geçtiğim yerlerde,
Üç ayrı anne kedi yavrularıyla ilgileniyordu, süt doluydu memeleri de...

Velhasıl-ı kelam biz canlı türleri kimliğimizle birlikte var oluruz dünyada,
Kariyerimiz, sosyetemiz, her ne kurum varsa yaşamımızın sınırlarında,
Bir yere kadar esiri olabiliriz, sorumluluğumuzun aslı yaradılışımızdadır,
O bazen bebek olup karnımızda yahut süt emmek için kucağımızdadır...